Η φυσική του ανθρώπινου σώματος: Η ταλάντωση των χεριών του δρομέα

Έχετε δοκιμάσει ποτέ να τρέξετε χωρίς να κουνάτε τα χέρια μπρος-πίσω; Είναι αρκετά δύσκολο.
Ένας βασικός λόγος είναι ότι η ταλάντωση των άνω άκρων λειτουργεί ως αντίβαρο στην κίνηση των ποδιών: τα χέρια αντισταθμίζουν την ορμή των ποδιών και προσφέρουν έτσι σταθερότητα στο δρομέα.Λιγότερο σαφές είναι όμως αν αυτή η ταλάντωση εξοικονομεί και ενέργεια. Για να δώσουν μια οριστική απάντηση, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κολοράντο στο Μπόλντερ ζήτησαν από 13 έμπειρους δρομείς -οκτώ άνδρες και πέντε γυναίκες- να τρέξουν στον κυλιόμενο διάδρομο με τα χέρια ακινητοποιημένα σε διάφορες στάσεις. Η δαπάνη ενέργειας υπολογίστηκε με τη βοήθεια μιας μάσκας που επιτρέπει τη μέτρηση της κατανάλωσης οξυγόνου και της παραγωγής διοξειδίου του άνθρακα.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι εθελοντές που κρατούσαν τα χέρια χαλαρά πίσω από την πλάτη ξόδευαν 3% περισσότερη ενέργεια σε σχέση με τους δρομείς που άφηναν τα χέρια να πηγαινοέρχονται. Όσοι έτρεξαν με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος ξόδεψαν 9% περισσότερη ενέργεια και όσοι τα κρατούσαν σταθερά πάνω από το κεφάλι 13% περισσότερο.
Παρουσιάζοντας τα ευρήματά τους στο Journal of Experimental Biology, οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι ένα μέρος της επιπλέον ενέργειας ίσως αντιστοιχεί στην προσπάθεια που κατέβαλλαν οι εθελοντές για να κρατούν ακίνητα τα χέρια.
«Τα άνω άκρα αντιστοιχούν γύρω στο 10% της μάζας του σώματος, οπότε αν τα αφαιρούσαμε θα εξοικονομούσαμε υποθετικά το 10% του μεταβολικού κόστους στο τρέξιμο» αναφέρει ο Κρίστοφερ Αρελάνο, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης. «Σε αυτή την περίπτωση όμως δεν θα υπήρχε αρκετή μάζα για να αντισταθμίσει την ταλάντωση των ποδιών, οπότε το τρέξιμο θα ήταν πιο δύσκολο να σταθεροποιηθεί» εξηγεί.
Επισημαίνει ακόμα ότι οι εθελοντές της μελέτης αντιστάθμισαν την ακινησία των χεριών περιστρέφοντας περισσότερο τον κορμό: Ο δεξιός ώμος τιναζόταν προς τα πίσω όταν το δεξί πόδι κινούνταν προς τα εμπρός και το αντίστροφο.
Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι η ταλάντωση των χεριών αφενός σταθεροποιεί την κίνηση, αφετέρου μειώνει το μεταβολικό κόστος.

Read more

Ερευνητές βρήκαν τον διακόπτη on/off στον εγκέφαλο για την ανθρώπινη συνείδηση !

Το πιθανότερο είναι ότι σας έχει τύχει μερικές φορές να μη θυμάστε πως βρεθήκατε να κοιμάστε στο κρεβάτι σας από υπερβολική κούραση (όχι από κραιπάλη…), σαν κάποιος να έκλεισε τον διακόπτη. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή μεταξύ συνείδησης και ύπνου, την οποία δεν μπορούμε να αντιληφθούμε με ακρίβεια ως παρατηρητές του εαυτού μας, αλλά οι ερευνητές του George Washington University ισχυρίζονται ότι βρήκαν αυτόν τον διακόπτη στον εγκέφαλο και ότι μπορούν να τον ελέγξουν κατά βούλησιν.

Η ανακάλυψη τους έγινε τυχαία κατά την έρευνα τους στον εγκέφαλο μιας ασθενούς με επιληψία, την οποία εξέταζαν με σκοπό να δουν πως προκύπτει η συνειδητή επίγνωση, ένα από τα θεμελιώδη μυστήρια του ανθρώπινου εγκεφάλου.
Στο πλαίσιο της εξέτασης, οι ερευνητές τοποθέτησαν ηλεκτρόδια σε διάφορα σημεία του εγκεφάλου για να καταγράψουν ηλεκτρικά σήματα και να δουν από που προέρχονται οι επιληπτικές κρίσεις. Ένα από αυτά τα ηλεκτρόδια τοποθετήθηκε στον ταινιοειδή πυρήνα, ο οποίος μέχρι σήμερα δεν είχε υποβληθεί ποτέ σε ηλεκτρικό ερέθισμα παρά το γεγονός ότι οι Francis Crick και Christof Koch τον θεωρούσαν ως το πιθανότερο κέντρο ελέγχου της συνείδησης.
Τελικά, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι μόλις έστελναν ηλεκτρικά σήματα στον ταινιοειδή πυρήνα η ασθενής ξαφνικά σταματούσε να διαβάζει και κοιτούσε στο κενό χωρίς να αντιδρά σε φωνητικά ή οπτικά ερεθίσματα, ενώ και η αναπνοή της επιβραδυνόταν. Μόλις σταματούσαν τον ηλεκτρικό ερεθισμό, η ασθενής “επαναλειτουργούσε” άμεσα χωρίς να θυμάται ότι είχε απώλεια συνείδησης. Τα πειράματα συνεχίστηκαν για ακόμη 2 ημέρες και κάθε φορά είχαν τα ίδια αποτελέσματα!
Σύμφωνα με δηλώσεις του καθηγητή Mohamad Koubeissi στο New Scientist,

“Σκεφτείτε ένα αυτοκίνητο. Όταν είναι στο δρόμο υπάρχει ένας συνδυασμός πραγμάτων που του επιτρέπουν να κινείται, όπως η βενζίνη, η μηχανή κλπ., ωστόσο, όλα αυτά ενεργοποιούνται όταν ο οδηγός γυρίσει το κλειδί. Έτσι και η συνείδηση, μπορεί να είναι μια ιδιαίτερα πολύπλοκη διαδικασία που δημιουργείται από τον συνδυασμό πολλών δομών και δικτύων, αλλά μάλλον έχουμε βρει τον διακόπτη της”

Σίγουρα πρέπει να γίνουν εκτενέστερες έρευνες για να αποδειχθεί επίσημα κάτι τέτοιο, πιθανότατα σε υγιείς εγκεφάλους (η ασθενής είναι επιληπτική και της έχει αφαιρεθεί ένα κομμάτι του ιππόκαμπου για τη θεραπεία της).

Read more

To Curiosity βρήκε σιδερένιο μετεωρίτη στον Άρη !

Καθ΄οδόν για τις πλαγιές ενός βουνού στον Άρη, το ρομπότ Curiosity συνάντησε έναν μεγάλο μετεωρίτη που αποτελείται από σχεδόν καθαρό σίδερο.Σιδερένιοι μετεωρίτες πέφτουν και στη Γη, είναι όμως πολύ πιο σπάνιοι από τους λεγόμενους χονδριτικούς μετεωρίτες, οι οποίοι αποτελούνται κυρίως από πέτρα και έχουν διαφορετική προέλευση.
Οι χονδρίτες πιστεύεται ότι σχηματίστηκαν από τη συσσωμάτωση κόκκων σκόνης στο νεαρό Ηλιακό Σύστημα, ενώ οι μεταλλικοί μετεωρίτες προέρχονται πιθανότατα από τους μεταλλικούς πυρήνες μεγάλων αστεροειδών που διαλύθηκαν σε κοσμικές συγκρούσεις.
Ο μετεωρίτης που εντόπισε το Curiosity, με το παρατσούκλι «Λίβανος», έχει πλάτος δύο μέτρων και είναι χωρισμένος σε δύο τμήματα.
Παρόμοιοι μετεωρίτες είχαν εντοπιστεί στον Άρη και από τα ρομπότ Spirit και Opportunity της NASA.
Η παραπάνω εικόνα συνδυάζει κυκλικές εικόνες υψηλής ανάλυσης που λήφθηκαν με την κάμερα του βραχίονα του Curiosity και εικόνες χαμηλότερης ανάλυσης από την κύρια κάμερα του ρομπότ.
Το Curiosity προσεδαφίστηκε το 2012 στον Κρατήρα Γκέιλ του Άρη με σκοπό να ερευνήσει το κατά πόσον ο Άρης ήταν ποτέ φιλόξενος για τη ζωή.
Ήδη έχει ανακαλύψει ότι ο κρατήρας ήταν κάποτε γεμάτος νερό μέσα στο οποίο θα μπορούσε να είχε αναπτυχθεί μικροβιακή ζωή.
Τελικός προορισμός του Curiosity είναι το Μάουντ Σαρπ, ένα βουνό που ορθώνεται στο κέντρο του κρατήρα και θα επιτρέψει στο ρομπότ να μελετήσει αρχαιότερα πετρώματα.

 

Read more

Στην αρχή ήταν η Μεγάλη Έκρηξη – ή μήπως όχι;

Η κρατούσα θεωρία για τη δημιουργία του Σύμπαντος είναι αυτή της Μεγάλης Εκρηξης που λίγο-πολύ όλοι έχουμε ακούσει. Το Σύμπαν, ως χώρος και χρόνος μαζί και με το περιεχόμενό του, εμφανίστηκε ξαφνικά πριν από περίπου 14 δισεκατομμύρια χρόνια. Η ιδέα αυτή αντιμετωπίζεται συνήθως με δυσπιστία από τον μέσο αναγνώστη επειδή φαίνεται εντελώς παράλογη - και όχι χωρίς λόγο, αφού το ίδιο «άβολα» νιώθουν γι' αυτήν και οι ειδικοί επιστήμονες. Ο λόγος είναι ότι, πέρα από τις όποιες φιλοσοφικές αντιρρήσεις που σχετίζονται με την εμφάνιση του χώρου και του χρόνου από το τίποτα, υπάρχουν και μερικές «τεχνικές» λεπτομέρειες που δεν έχουν απαντηθεί ικανοποιητικά ως σήμερα. Μερικές από αυτές είναι προφανείς και σε έναν μη ειδικό, για παράδειγμα το πώς και το γιατί δημιουργήθηκε η Μεγάλη Εκρηξη. Αλλες προκύπτουν από αστρονομικές παρατηρήσεις που δείχνουν ότι το Σύμπαν έχει μερικές απροσδόκητες ιδιότητες, όπως π.χ. η ομογένεια, η ισοτροπία και η επιταχυνόμενη διαστολή, που εξηγούνται μόνο με την επίκληση άγνωστων στην καθημερινή Φυσική δυνάμεων. Πρόσφατα μια διεθνής ομάδα κοσμολόγων πρότεινε μια θεωρία για το Σύμπαν που παρακάμπτει όλες αυτές τις δυσκολίες και η οποία απέσπασε εύφημη μνεία τα δύο τελευταία χρόνια στην ετήσια αξιολόγηση δημοσιεύσεων κοσμολογικού περιεχομένου. Πέρα από το όποιο επιστημονικό ενδιαφέρον της, η θεωρία είναι άξια προσοχής επειδή της διεθνούς ομάδας κοσμολόγων ηγείται ένας Έλληνας.
Το μυστήριο του κοσμικού πληθωρισμού

Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 υπήρχαν δύο αντιμαχόμενες θεωρίες για τη δημιουργία του Σύμπαντος: η θεωρία της Σταθερής Κατάστασης, που πρέσβευε ότι το Σύμπαν υπήρχε από πάντα, και η θεωρία της Μεγάλης Εκρηξης, που πρέσβευε ότι το Σύμπαν είχε δημιουργηθεί κάποια στιγμή στο παρελθόν. Η παρατήρηση το 1965 της μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου, η οποία προβλέπεται από τη Μεγάλη Εκρηξη αλλά όχι από τη Σταθερή Κατάσταση, έγειρε την πλάστιγγα υπέρ της θεωρίας της Μεγάλης Εκρηξης. Μεταγενέστερες παρατηρήσεις όμως φανέρωσαν ιδιότητες του Σύμπαντος που δεν μπορούσε να εξηγήσει η θεωρία της Μεγάλης Εκρηξης στο πλαίσιο της γνωστής Φυσικής. Ετσι ανέκυψε η ανάγκη εισαγωγής νέων θεωριών, για τις οποίες δεν υπήρχε κανενός είδους πειραματική επιβεβαίωση ή έστω ένδειξη. Για παράδειγμα, η αξιοσημείωτηομογένεια του Σύμπαντος σε μεγάλες κλίμακες, δηλαδή το γεγονός ότι το Σύμπαν φαίνεται από όλα τα σημεία του το ίδιο, και η αξιοσημείωτη ισοτροπία του, δηλαδή το γεγονός ότι το Σύμπαν φαίνεται το ίδιο προς όλες τις κατευθύνσεις, οδήγησαν στην εισαγωγή της θεωρίας του πληθωριστικού Σύμπαντος. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, μόλις 10-35 δευτερόλεπτα μετά τη Μεγάλη Εκρηξη (δηλαδή, ένα δισεκατομμυριοστό του τρισεκατομμυριοστού του τρισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου) το Σύμπαν άρχισε να διαστέλλεται επιταχυνόμενο εξαιτίας μια δύναμης πέρα από τις τέσσερις γνωστές δυνάμεις της φύσης στις οποίες βασίζεται η Φυσική που διδάσκουμε.
Σήμερα δεν είναι πλήρως κατανοητό ούτε γιατί ξεκίνησε αυτή η επιταχυνόμενη διαστολή ούτε πότε και πώς σταμάτησε. Είναι όμως σίγουρο ότι διήρκεσε ένα μικρό κλάσμα του δευτερολέπτου κατά τη διάρκεια του οποίου το μέγεθος του Σύμπαντος αυξήθηκε κατά 1025 (δηλαδή, δέκα τρισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων) φορές. Η ασύλληπτα γρήγορη και ισχυρή διαστολή εξάλειψε όλες τις πιθανές ανομοιογένειες και ανισοτροπίες έτσι ώστε το Σύμπαν να παρουσιάζει την εικόνα της ομογένειας και ισοτροπίας που παρατηρούμε σήμερα. Αλλά δεν φαίνεται να υπάρχει τρόπος να ερμηνευθεί ικανοποιητικά ούτε ο χρόνος έναρξης και διάρκειας του φαινομένου ούτε και η έντασή του, πέρα φυσικά από την αιτία που το προκάλεσε, που είναι και αυτή ένα μυστήριο.
Οι αριθμοί
14 δισεκατομμύρια χρόνια πριν δεχόμαστε ότι γεννήθηκε το Σύμπαν, μαζί ο χώρος και ο χρόνος
10-35 δευτερόλεπτα μετά τη Μεγάλη Εκρηξη πιστεύουμε ότι άρχισε να διαστέλλεται επιταχυνόμενο το νεαρό Σύμπαν
2 νέες δυνάμεις χρειάστηκε να προσθέσουμε αυθαίρετα στη Φύση για να ερμηνεύσουμε αυτό το μοντέλο
Γιατί συνεχίζεται η επιταχυνόμενη διαστολή;

Η προ δεκαετίας παρατήρηση ότι το Σύμπαν διαστέλλεται και σήμερα με επιταχυνόμενο ρυθμό δημιούργησε ένα άλλο πρόβλημα. Από τις τέσσερις γνωστές και γενικά αποδεκτές δυνάμεις της φύσης μόνο η βαρύτητα ενεργεί σε μεγάλες αποστάσεις και είναι ελκτική. Ετσι όλοι οι γαλαξίες έλκονται μεταξύ τους, σαν να είναι συνδεδεμένοι με ιδιότυπα ελατήρια, πράγμα που σημαίνει ότι η διαστολή του Σύμπαντος θα έπρεπε να επιβραδύνεται. Η παρατήρηση της επιταχυνόμενης διαστολής μάς οδήγησε στην υπόθεση της ύπαρξης μιας πέμπτης απωστικής δύναμης, η οποία δρα μόνο σε μεγάλες αποστάσεις και η οποία οφείλεται στην ύπαρξη μιας νέας μορφής ενέργειας που ονομάστηκε σκοτεινή ενέργεια. Τη δύναμη αυτή εισήγαγε πρώτος ο Αϊνστάιν στις εξισώσεις της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας με τη μορφή ενός σταθερού όρου σε αυτές ο οποίος ονομάστηκε κοσμολογική σταθερά. Ετσι καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι για να δεχθούμε το μοντέλο της Μεγάλης Εκρηξης πρέπει να εισαγάγουμε δύο νέες δυνάμεις στη φύση (μία για τις πρώτες στιγμές του και μία για σήμερα), χωρίς να έχουμε καμία άλλη πειραματική ή θεωρητική ένδειξη για την ύπαρξή τους. Σε κάποιον που έχει ασχοληθεί με την εξέλιξη των ιδεών στη Φυσική η κατάσταση αυτή θυμίζει τη θεωρία του γεωκεντρικού πλανητικού συστήματος του Πτολεμαίου στην οποία, για να ερμηνεύσουμε τις παρατηρήσεις της θέσης των πλανητών υποθέτοντας ότι κινούνται σε κυκλικές τροχιές γύρω από τη Γη, έπρεπε να υποθέσουμε ολοένα και πιο πολύπλοκους νόμους κίνησης - ώσπου ο Κέπλερ διατύπωσε τη θεωρία ότι οι πλανήτες κινούνται σε ελλειπτικές τροχιές γύρω από τον Ηλιο, οπότε όλες οι παρατηρήσεις ερμηνεύθηκαν διαμιάς ως διά μαγείας.
Η θεωρία του αέναου Σύμπαντος

Είναι δυνατόν άραγε όλα τα προβλήματα που εμφανίζονται στο «κλασικό» σενάριο της Μεγάλης Εκρηξης να λυθούν με μία μόνο υπόθεση; Αυτή τη γραμμή σκέψης ακολούθησε η τριεθνής ερευνητική ομάδα που αποτελείται από τους Σπύρο Βασιλάκο (Ελλάδα), Jose Ademir Sales Lima (Βραζιλία) και Joan Sola (Ισπανία). Σύμφωνα με τη θεωρία της ομάδας, όλες οι παρατηρούμενες ιδιότητες του Σύμπαντος μπορούν να ερμηνευθούν αν υποθέσουμε ότι η λεγόμενη κοσμολογική σταθερά του Αϊνστάιν δεν είναι σταθερά αλλά μεταβάλλεται, είναι δηλαδή αυτό που λένε οι μαθηματικοί συνάρτηση του χρόνου. Η εισαγωγή της κατάλληλης συνάρτησης στις εξισώσεις του Αϊνστάιν μάς οδηγεί σε μια λύση στην οποία το Σύμπαν ξεκινάει από μια αέναη κατάσταση, οπότε αποφεύγεται το πρόβλημα της εμφάνισης της Μεγάλης Εκρηξης, είναι όσο ομογενές και ισότροπο χρειάζεται, οπότε αποφεύγεται το πρόβλημα του χρόνου έναρξης και λήξης της πληθωριστικής φάσης του Σύμπαντος, και διαστέλλεται με αυξανόμενη ταχύτητα πέρα από μια ορισμένη χρονική στιγμή, οπότε αποφεύγεται το πρόβλημα της εισαγωγής της σκοτεινής ενέργειας. Η νέα θεωρία εξηγεί με συνεπή και ολοκληρωμένο τρόπο την κοσμική ιστορία του Σύμπαντος. Θα γίνει άραγε αποδεκτή από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα; Είναι νωρίς να το πούμε, αλλά είναι αξιοσημείωτο ότι η ερευνητική ομάδα έλαβε ήδη δύο τιμητικές διακρίσεις (Honorable Mention) τα έτη 2013 και 2014 στον διεθνή διαγωνισμό βαρύτητας Essay Competition of Gravity Research που γίνεται στις ΗΠΑ.

Ο κ. Χάρης Βάρβογλης είναι καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ.

Read more

Ο άνθρωπος που Χειρούργησε τον εαυτό του, δίχως αναισθησία !

Όταν ο Λεονίντ Ρογκόζοφ, ανακοίνωνε γεμάτος υπερηφάνεια στους δικούς του ότι η Σοβιετική Ένωση τον επέλεξε να μεταβεί σε μια επιστημονική ερευνητική αποστολή στην παγωμένη Σιβηρία, δεν φανταζόταν ποτέ τι παιχνίδι μπορεί να του παίξει η μοίρα.

Βρισκόμαστε στο 1961 και ο Λεονίντ βρέθηκε ξαφνικά από το Λένινγκραντ (σημερινή Αγία Πετρούπολη), ίσως στην πιο απομακρυσμένη περιοχή πάνω από τον αρκτικό κύκλο, στη Σιβηρία, στον σταθμό της Νοβολαζερέφσκαγια. Εκεί θα ήταν μέλος μιας ομάδας μετεωρολόγων και άλλων επιστημόνων για να μελετήσουν τις εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες που ξεπερνούσαν τους -60 βαθμούς κελσίου.

Στο σταθμό βρίσκονταν 13 επιστήμονες που καθημερινά επιτελούσαν το έργο τους και ο Ρογκόζοφ, ήταν ο γιατρός της αποστολής.

Ο Ρογκόζοφ επί το έργο.

Ώσπου το παγωμένο πρωινό της 29ης Απριλίου του 1961, ο γιατρός της βάσης, αρρώστησε. Ξύπνησε με δέκατα, ναυτία και έντονους πόνους στην κοιλιακή χώρα. Τα παυσίπονα που ο ίδιος χορήγησε στον εαυτό του δεν καλυτέρευσαν την κατάσταση. Ο Ρογκόζοφ, από τα συμπτώματα γνώριζε τι είχε: Σκωληκοειδίτιδα. Ευχήθηκε όλα να πάνε καλά, αλλά νωρίς τα ξημερώματα τις επόμενης, τα πρώτα σημάδια περιτονίτιδας, είχαν κάνει την εμφάνιση τους.

Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε αμέσως να μεταφερθεί σε κάποιο νοσοκομείο για να αφαιρεθεί η σκωληκοειδίτιδα. Όμως εκεί, στον σταθμό της Νοβολαζερέφσκαγια, 1600 χιλιόμετρα μακριά από το κοντινότερο χωριό και με -60 βαθμούς εξωτερική θερμοκρασία και θυελλώδεις ανέμους με ταχύτητα 100 χιλιομέτρων να σαρώνουν το έδαφος, αυτά φάνταζαν αδύνατα. Η μόνη λύση ήταν να ζητήσουν βοήθεια από τον ασύρματο. Να έρθει κάποιο αεροπλάνο να τον παραλάβει.

Κάτι τέτοιο όμως ήταν αδύνατον, αφού οι ίδιοι οι μετεωρολόγοι του σταθμού προέβλεπαν ότι ο καιρός αυτός θα συνεχιζόταν τουλάχιστον για μια εβδομάδα. Να μεταφερθεί με κάποιο ειδικά διαμορφωμένο αυτοκίνητο επί 1600 χιλιόμετρα και από εκεί να τον παραλάβει αεροπλάνο, ήταν πάλι αδύνατον. Όλα αυτά το 1961 στην παγωμένη βόρεια Σιβηρία.

Στις 10.30 το βράδυ ο Ρογκόζοφ λιποθύμησε από τους φρικτούς πόνους και όταν τον επανέφεραν, πήρε μόνος του, τη μεγάλη απόφαση: Θα έκανε την επέμβαση στον εαυτό του, ο ίδιος. Δεν είχε να χάσει τίποτε. Θα πέθαινε που θα πέθαινε, άξιζε να δοκιμάσει. Μέχρι τότε ήταν ένα εγχείρημα που κανείς δεν είχε προσπαθήσει. Ο Λεονίντ Ρογκόζοφ, θα έγραφε ιστορία.

Ο γιατρός μεταφέρθηκε στο ιατρείο του σταθμού και όλα ήταν έτοιμα για την επέμβαση. Ο Ρογκόζοφ, θα έβγαζε την σκωληκωειδίτιδα του. Ο οδηγός της βάσης και ένας μετεωρολόγος θα ήταν οι βοηθοί του στο χειρουργείο. Ο οδηγός ξάπλωσε με προσοχή τον Ρογκόζοφ που σφάδαζε, στο χειρουργικό κρεβάτι, άναψε τους προβολείς και στη συνέχεια κράτησε ένα μεγάλο καθρέπτη από πάνω του, προκειμένου ο γιατρός στη στάση που ήταν να βλέπει κάτω δεξιά στην κοιλιά του. Ο μετεωρολόγος θα έπαιζε το ρόλο του εργαλειοδότη.

O γιατρός στα δεξιά της εικόνας.

Με ένα διάλυμα 0,5% νοβοκαίνης έκανε τοπική αναισθησία του κοιλιακού τοιχώματος και μετά με το νυστέρι άνοιξε μια τομή 10 εκατοστών. Από τους πόνους με δυσκολία διατηρούσε τις αισθήσεις του και όποτε «χανόταν», οι 2 βοηθοί του τον επανέφεραν. Όταν έφτασε στο επίμαχο σημείο καθοδήγησε τους βοηθούς του και τους είπε τι πρέπει να κάνουν και πώς να καθαρίσουν με αντισηπτικά, αλλά και πώς να ρίξουν αντιβιοτικά εκεί που έπρεπε.

Η επέμβαση κράτησε 3,5 ώρες και κάθε 10 λεπτά ο Ρογκόζοφ αναγκαζόταν να σταματάει για να πάρει ανάσες. Στη μια μετά τα μεσάνυχτα ο γιατρός έραψε το εγχειρισμένο σημείο και αμέσως μετά αποκοιμήθηκε αποκαμωμένος Από την επόμενη κιόλας ημέρα ο πυρετός έπεσε ενώ μέσα στην εβδομάδα ο Ρογκόζοφ, μπορούσε πάλι να περπατάει. Ύστερα από 15 ημέρες ο γιατρός είχε αναλάβει πάλι κανονικά τα καθήκοντά του στη βάση.

Ο Ρογκόζοφ δεν έφυγε από τη βάση, παρά μόνο όταν ολοκλήρωσε τη θητεία του. Όταν επέστρεψε στο Λένινγκραντ, τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος του Ερυθρού Λάβαρου, το οποίο διδόταν σε επιφανείς επιστήμονες. Από το 1986 και για 14 χρόνια ήταν ο επικεφαλής του τμήματος χειρουργικής στο Ινστιτούτο Ερευνών της Αγίας Πετρούπολης με ειδίκευση στον πνεύμονα και τη φυματίωση. Τον Σεπτέμβριο του 2000 σε ηλικία 66 ετών ο Ρογκόζοβ πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα.

Read more

Cycorp: Μετά από 30 χρόνια (!) ανάπτυξης σχεδόν έτοιμο το πιο φιλόδοξο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης !!!

Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον και επενδύσεις προς τον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης και τον robots, ωστόσο, μέχρι πρότινος λίγοι γνώριζαν ή έστω είχαν ακούσει κάτι σχετικό για τη Cycorp και το απίστευτα φιλόδοξο project τεχνητής νοημοσύνης που “τρέχει” εδώ και 30 χρόνια.

Η εταιρεία εργάζεται επάνω στη δημιουργία του συστήματος τεχνητής νοημοσύνης Cyc που θα μπορεί να δέχεται εντολές σε απλή, καθημερινή γλώσσα και θα αντιλαμβάνεται τι εννοεί ο συνομιλητής του (κοινή λογική) κάνοντας τους κατάλληλους συνειρμούς, χωρίς να απαιτούνται χιλιάδες γραμμές κώδικα.
Για παράδειγμα, αν κάποιος πει ότι  “ο John Smith λήστεψε την Εθνική Τράπεζα και καταδικάστηκε σε 30 χρόνια φυλάκιση”, προφανώς ένας άνθρωπος αντιλαμβάνεται όλες τις ενδιάμεσες ενέργειες, δηλαδή ότι συνελήφθη, του απαγγέλθηκαν κατηγορίες και κρίθηκε ένοχος στο δικαστήριο χωρίς να χρειάζεται η αναφορά τους. Ωστόσο, ένας υπολογιστής δεν έχει αυτή τη δυνατότητα και επάνω σε αυτό το κομμάτι γίνεται όλη η δουλειά της Cycorp.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο και CEO της εταιρείας, Doug Lenat,

“Κρατάμε επίτηδες ένα πολύ χαμηλό προφίλ. Δεν υπάρχουν εξωτερικές επιδοτήσεις ή χρηματοδοτήσεις. Δεν γράφουμε άρθρα, ούτε συμμετέχουμε σε συνέδρια και εκθέσεις, αλλά για πρώτη φορά είμαστε πολύ κοντά στο να πούμε ότι το Cyc μπορεί να εφαρμοστεί. Πολλοί από τους συνεργάτες μου είναι μαζί μας από το 1984. Είναι το πιο σημαντικό project στο οποίο θα μπορούσε να εργαστεί κανείς και θα ενισχύσει σημαντικά την ανθρώπινη ευφυΐα
Κάθε φορά που παρατηρείς οποιαδήποτε ανθρώπινη αντίδραση, έκφραση, ομιλία κλπ. που είπε ή έγραψε κάποιος άνθρωπος σε κάποιον άλλο, τότε διακρίνεις αναλογίες, προσδοκίες, κοινή λογική, πεποιθήσεις, συναισθήματα και γενικότερα πολλές μεταβλητές. Τα περισσότερα bots προσπαθούν να βρουν κάποια ακολουθία ή μαθαίνουν στατιστικά από μεγάλα πακέτα δεδομένων, όπως για παράδειγμα οι προτάσεις των Amazon και Netflix. Αμφότερες προτείνουν βιβλία και ταινίες με αρκετά καλά αποτελέσματα χωρίς, όμως, να καταλαβαίνουν πραγματικά τι κάνουν ή γιατί σε κάποιον αρέσει κάτι.
Η διαφορά του Cyc είναι ότι ξέρει τι κάνει και γιατί”

Ουσιαστικά πρόκειται για ένα software που συνεχώς εκπαιδεύεται (εδώ και 30 χρόνια) και μόλις φτάσει σε ένα πραγματικά ικανοποιητικό επίπεδο (ήδη χρησιμοποιείται για να διδάσκει Μαθηματικά σε παιδιά 11-12 ετών) θα μπορεί να εγκατασταθεί σε robots ή υπολογιστές σαν λειτουργικό σύστημα. Αξίζει να σημειωθεί ότι μιλάμε για ένα σύστημα χτισμένο από το μηδέν και με γνώσεις σχεδόν για οτιδήποτε μπορεί να σκεφτεί κανείς, άρα μπορεί να βρει χρησιμοποιηθεί σε πληθώρα εφαρμογών.
Όπως είναι προφανές, η εκπαίδευση του Cyc δε θα σταματήσει ποτέ και είναι χαρακτηριστικό ότι οι (ιδιαίτερα υπομονετικοί) δημιουργοί του δεν το βλέπουν σαν ένα πρόγραμμα, αλλά σαν ένα παιδί που μεγαλώνει.
Κάτι γίνεται με την τεχνητή νοημοσύνη, με τι συνείδηση όμως;

Read more

Πώς να δείτε τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό από το σπίτι σας

Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός είναι εύκολα ορατός με γυμνό μάτι όταν περνά πάνω από την Ελλάδα -είναι εξάλλου το τρίτο φωτεινότερο αντικείμενο στον ουρανό μετά τον Ήλιο και τη Σελήνη. Αν θέλετε να δείτε το πολυεθνικό τροχιακό συγκρότημα, μια υπηρεσία της NASA αναλαμβάνει να σας ενημερώνει πότε πρέπει να ανεβείτε στην ταράτσα και προς τα πού πρέπει να κοιτάξετε.
Έχοντας πάρει πια την τελική του μορφή, 14 χρόνια μετά την εκτόξευση της πρώτης υπομονάδας του, ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS) έχει μήκος 109 μέτρα και πλάτος 73. Ολοκληρώνει μια περιφορά γύρω από τη Γη σε 90 λεπτά, κινούμενος σε μια τροχιά που σχηματίζει γωνία 51,6 μοιρών σε σχέση με το επίπεδο του ισημερινού.
Ο σταθμός είναι εύκολα ορατός λίγη ώρα πριν από τη δύση, ή λίγη ώρα πριν από την ανατολή, όταν το φως του ήλιου ανακλάται στους ηλιακούς συλλέκτες του και τον κάνει να ξεχωρίζει στο σκοτεινό ουρανό. Σε αυτή τη φάση, μοιάζει με ασυνήθιστα φωτεινό άστρο που κινείται λίγο πιο γρήγορα από ένα μέσο επιβατικό αεροπλάνο. Και με ένα δυνατό ζευγάρι κυάλια, μπορεί κανείς να διακρίνει τα αδρά χαρακτηριστικά του (στην ένθετη αριστερά, ο σταθμός όπως διακρίνεται με κιάλια σε φωτογραφία από το δικτυακό τόπο Lazy Astronomer του Ethan Siegel).
Όσοι ενδιαφέρονται να ενημερώνονται για κάθε καλή ευκαιρία παρατήρησης του ISS μπορούν να εγγραφούν στην υπηρεσία Spot the Station της NASA, η οποία έχει την έδρα της στο Κέντρο Ελέγχου της NASA στο Χιούστον και υπολογίζει τις ευκαιρίες θέασης για 4.600 τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο.

Η τροχιά του σταθμού έχει κλίση 51,6 μοιρών σε σχέση με το επίπεδο του ισημερινού (Πηγή: NASA)

Για την Ελλάδα υπάρχουν τέσσερις επιλογές -Αθήνα, Πειραιάς, Θεσσαλονίκη και Ηράκλειο- ωστόσο οι προβλέψεις καλύπτουν μια μεγάλη ακτίνα γύρω από τα σημεία αυτά και εξυπηρετούν έτσι και μεγάλο μέρος της επαρχίας.
Οι εγγεγραμμένοι χρήστες θα λαμβάνουν email λίγες ώρες πριν την επόμενη καλή ευκαιρία παρατήρησης του σταθμού (για την Ελλάδα δεν υπάρχει δυνατότητα ειδοποίησης μέσω SMS). Για να θεωρηθεί ένα πέρασμα «καλή ευκαιρία παρατήρησης» ο σταθμός θα πρέπει να περνά σχετικά ψηλά στον ουρανό στη διάρκεια της νύχας και θα πρέπει να παραμένει ορατός αρκετή ώρα ώστε να προλάβει κανείς να τον εντοπίσει.
Χονδρικά, αυτό συμβαίνει από μία-δύο φορές την εβδομάδα μέχρι μία-δύο φορές το μήνα, επισημαίνει η NASA.
Όσον αφορά το περιοχόμενο των ενημερώσεων, το Spot the Station αναφέρει την ώρα διέλευσης, το ύψος του σταθμού σε μοίρες πάνω από τον ορίζοντα και την κατεύθυνση προς την οποία πρέπει κανείς να κοιτάξει.
Μια πλήρης λίστα με τα περάσματα του ISS από κάθε περιοχή του κόσμου είναι διαθέσιμη στο δικτυακό τόπο του Διαστημικού Κέντρου Τζόνσον.

Read more

Ερευνητές δημιουργούν, διαγράφουν και ενεργοποιούν αναμνήσεις κατά βούλησιν !

Πριν από δύο χρόνια ήταν οι ερευνητές του MIT που κατάφεραν να “παίξουν” διαγράφοντας και φυτεύοντας ψεύτικες αναμνήσεις σε ποντίκια, αλλά τώρα το University of California εξελίσσει ακόμα περισσότερο την έρευνα και ισχυρίζεται ότι μπορεί να δημιουργεί, να ενεργοποιεί/απενεργοποιεί και να διαγράφει αναμνήσεις κατά βούλησιν.

Οι ερευνητές εμφύτευσαν οπτική ίνα στον εγκέφαλο των πειραματόζωων, τους έκαναν μικρά ηλεκτροσόκ και ταυτόχρονα τα “βομβάρδιζαν” με δέσμες φωτός. Μετά από λίγο σταμάτησαν τα ηλεκτροσόκ, αλλά όταν έπεφτε δέσμη φωτός τα ποντίκια ένιωθαν τον φόβο (δημιουργία ανάμνησης).
Τελικά, εντόπισαν στους εγκεφάλους τους εκείνες τις νευρικές συνάψεις που συνδέουν το αίσθημα φόβου με το οπτικό ερέθισμα, τις αποδυνάμωσαν και τα ποντίκια έπαψαν να νιώθουν φόβο με το φως. Στη συνέχεια συνέχισαν τα πειράματα ενεργοποιώντας/απενεργοποιώντας αυτές τις συνάψεις ερεθίζοντας τες με διαφορετικής συχνότητας φωτεινή δέσμη και παρατήρησαν ότι δημιούργησαν έναν “διακόπτη μνήμης”.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας καθ. Robert Malinow

“Μπορούμε να δημιουργήσουμε μια ανάμνηση, να τη διαγράψουμε και να την ενεργοποιήσουμε ξανά με τη θέληση μας, εφαρμόζοντας ένα ερέθισμα που είτε ενισχύει είτε αποδυναμώνει τις νευρικές συνάψεις. Με τη δουλειά μας αποδείξαμε ότι μπορούμε να αντιστρέψουμε τις διαδικασίες αποδυνάμωσης των συνάψεων, κάτι που θα μπορούσε να αποδειχθεί ιδιαίτερα χρήσιμο για την αντιμετώπιση της νόσου Alzheimer”

Read more