Μικροσκοπικό εμφύτευμα στον εγκέφαλο θα επιτρέπει σε παραπληγικούς να κινούνται ξανά !



Ακόμα μία ενδιαφέρουσα τεχνολογία που μπορεί να δούμε στο Cybathlon το 2016 είναι αυτή που έρχεται από το A*Star Institute of Microelectronics (Σιγκαπούρη) και αφορά ένα νέο εμφύτευμα για τον εγκέφαλο.

Οι ερευνητές δημιούργησαν μια μικροσκοπική νευρωνική διάταξη που θα τοποθετείται στον εγκέφαλο ανθρώπων με κινητικά προβλήματα και θα δημιουργεί μια “γέφυρα επικοινωνίας” με τα τεχνητά μέλη. Αυτή είναι μία από τις πρώτες εφαρμογές της τεχνολογίας, αλλά έπειτα μπορεί να εφαρμοστεί και για πολλές άλλες λειτουργίες.
Για την ακρίβεια, πάντως, η “συσκευή” δεν εμφυτεύεται κάπου συγκεκριμένα στο κεφάλι του ασθενούς, καθώς είναι τόσο μικροσκοπική που μπορεί να “κολυμπά” μέσα στον εγκέφαλο χωρίς να προκαλεί καμία ζημιά στον ιστό. Όπως αναφέρει και το PhysOrg, το δυσκολότερο κομμάτι είναι αυτό της “εμφύτευσης”, αφού για να εισέλθει θα πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες τρύπες στο κεφάλι με κίνδυνο να προκληθεί μόλυνση ή εσωτερική αιμορραγία.
Τέλος, η ομάδα αναφέρει ότι δεν αντιμετώπισε κανένα πρόβλημα βιοσυμβατότητας μετά την εισαγωγή του εμφυτεύματος και συνεχίζει τις έρευνες για ακόμα πιο σταθερή διαδικασία εισόδου.

«Βιονικοί Ολυμπιακοί» το 2016 !


Οι πρώτοι Ολυμπιακοί για «βιονικούς» ανθρώπους αναμένεται να λάβουν χώρα τον Οκτώβριο του 2016 στην Ελβετία.
Το όνομα της διοργάνωσης είναι Cybathlon. Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της, πρόκειται για ένα πρωτάθλημα το οποίο απευθύνεται σε «παραθλητές» («πιλότοι», όπως χαρακτηρίζονται», οι οποίοι χρησιμοποιούν προηγμένες βοηθητικές συσκευές, περιλαμβανομένων ρομποτικών τεχνολογιών.
Τα αθλήματα περιλαμβάνουν διάφορες «βιονικές» τεχνολογίες, όπως προσθετικά γονάτων, χεριών, εξωσκελετούς, αυτοκινούμενες αναπηρικές καρέκλες, ηλεκτρικά ενεργοποιούμενους μύες και interfaces αλληλεπίδρασης μεταξύ εγκεφάλου και υπολογιστή.Οι συσκευές των διαγωνιζομένων μπορούν να περιλαμβάνουν εμπορικά διαθέσιμα προϊόντα τα οποία παρέχονται από εταιρείες, αλλά και πρωτότυπα που έχουν αναπτυχθεί από ερευνητικά εργαστήρια. Θα υπάρχουν δύο μετάλλια για κάθε διαγωνισμό: ένα για τον «πιλότο» και ένα για τον πάροχο της εκάστοτε συσκευής.
Το Cybathlon διοργανώνει το ελβετικό NCCR Robotis (National Competence Center of Research in Robotics).

Οι κύριοι στόχοι του Cybathlon είναι η προώθηση της ανάπτυξης καινοτόμων συστημάτων βοήθειας, η ενίσχυση της ανταλλαγής επιστημονικών πληροφοριών πάνω σε αυτές τις τεχνολογίες, η ενημέρωση του κοινού για τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες του τομέα αυτού, και η παροχή σε «πιλότους» της δυνατότητας συμμετοχής σε αγώνες.
Αναλυτικότερα, οι έξι τομείς του Cybathlon είναι οι εξής:




  • Powered Arm  Prosthetics Competition
  • Brain Computer Interface Race
  • Functional Electrical Stimulation Bike Race
  • Powered Legs Prosthetics Race
  • Powered Exoskeleton Race
  • Powered Wheelchair Race



                        

Από που ξεκίνησε το Big Bang; (video)


δειτε ενα πολύ ενδιαφέρον βίντεο από το new scientist
                      
                   

Εδώ γεννήθηκε το Internet ! (video)

Στις 12 Μαρτίου ο Παγκόσμιος Ιστός γιόρτασε τα 25α γενέθλιά του, η επέτειος αυτή δεν θα ήταν όμως δυνατή αν δύο δεκαετίες νωρίτερα δεν είχε προηγηθεί το ARPANET, το πρώτο δίκτυο μεταγωγής δεδομένων σε «πακέτα». Το πρώτο διαδικτυακό μήνυμα του ARPANET εστάλη το 1969 από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Αντζελες (UCLA). 






Αν και η πρώτη απόπειρα ήταν μάλλον «λειψή» (το σύστημα πρόλαβε να στείλει μόλις δύο γράμματα και μετά «κράσαρε»), σύντομα τα δεδομένα άρχισαν να «τρέχουν» ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία των επικοινωνιών. Σήμερα η αίθουσα από όπου έγινε η ιστορική αποστολή έχει μετατραπεί σε μουσείο προσφέροντας στο κοινό την ευκαιρία να δει το «δωμάτιο όπου γεννήθηκε το Internet».


http://i.dailymail.co.uk/i/pix/2014/03/06/article-0-1C16DE4200000578-395_634x421.jpg

Η αίθουσα 3420



Απ' έξω η αίθουσα 3420 στο κτίριο Boelter Hall του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Λος Αντζελες δεν «τραβάει» καθόλου το μάτι: μέσα από το τζάμι της καθ' όλα συνηθισμένης πόρτας φαίνεται ένα «αρχαίο» μηχάνημα που μοιάζει με μεγάλη γραφομηχανή και κάτι που μοιάζει με μεταλλικό ντουλάπι από όπου προεξέχουν ηλεκτρονικά εξαρτήματα και καλώδια. Και όμως αυτές οι «παλιατζούρες», οι οποίες 45 χρόνια πριν αποτελούσαν την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, ήταν εκείνες που οδήγησαν στο σημερινό θαύμα του Internet.



Ενώ ήταν ακόμη φοιτητής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης ο Λέοναρντ Κλάινροκ, σήμερα καθηγητής στο UCLA, συνέλαβε τη μαθηματική βάση της μεταγωγής πακέτων (packet switching), της μετάδοσης των δεδομένων ως ανεξάρτητων «πακέτων» σε κόμβους οι οποίοι μπορούν να χρησιμοποιούνται από πολλούς χρήστες - το packet switching αποτελεί σήμερα τη βάση του Internet. Η ιδέα του Κλάινροκ, την οποία ανέπτυξε στις αρχές της δεκαετίας του 1960 στο διδακτορικό του, προσέλκυσε το ενδιαφέρον της ARPA, της Υπηρεσίας Προωθημένων Ερευνών του αμερικανικού υπουργείου Αμυνας (νυν DARPA). Η ARPA αποφάσισε να χρηματοδοτήσει ένα πιλοτικό πρόγραμμα για την ανάπτυξη ενός τέτοιου πρωτοποριακού δικτύου.



Μια ομάδα μηχανικών ηλεκτρονικών υπολογιστών της BBN ανέπτυξε έναν πρωτοποριακό κόμβο διεπαφής επεξεργασίας μηνυμάτων - Interface Message Processor ή IMP - ο οποίος αποτέλεσε ουσιαστικά το πρώτο router. Ο πρώτος IMP τοποθετήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Λος Αντζελες στην Καλιφόρνια όπου εργαζόταν πλέον ο δρ Κλάινροκ, ο οποίος και ανέλαβε να σχεδιάσει το δίκτυο και να διεξαγάγει πειράματα.

«LO» - το πρώτο μήνυμα



Στις 29 Οκτωβρίου του 1969 ο δρ Κλάινροκ και η ομάδα του συγκεντρώθηκαν στην αίθουσα 3420 για να προσπαθήσουν να στείλουν το πρώτο μήνυμα στο Ινστιτούτο Ερευνών του Στάνφορντ όπου είχε εγκατασταθεί ένας δεύτερος κόμβος. Το μήνυμα ήταν «LOGIN», μόλις όμως πάτησαν τα  πρώτα δύο πλήκτρα το σύστημα «κράσαρε». Το πρώτο μήνυμα λοιπόν που στάλθηκε από το δίκτυο που αργότερα θα εξελισσόταν στο Internet ήταν, όπως αφηγήθηκε ο ίδιος ο καθηγητής Κλάινροκ στο διαδικτυακό περιοδικό Gizmodo, ένα απλό «LO». Μία ώρα αργότερα ωστόσο οι ερευνητές επανέλαβαν την προσπάθεια, αυτή τη φορά με επιτυχία.



Τον Δεκέμβριο του 1969 τέσσερις IMP είχαν εγκατασταθεί σε μόνιμη βάση - στο UCLA, στο Στάνφορντ, στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στη Σάντα Μπάρμπαρα και στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα. Το 1970 οι IMP πέρασαν στην Ανατολική Ακτή, ενώνοντας 13 κόμβους σε διάφορα ερευνητικά κέντρα. Το 1971 ο αριθμός αυξήθηκε στους 18 και η ανάπτυξη αυτή συνεχίστηκε με σταθερό ρυθμό: το 1981 το δίκτυο έφθασε πλέον να ενώνει 213 υπολογιστές ενώ ένας ακόμη συνδεόταν κάθε 20 ημέρες οδηγώντας σταθερά στην «έκρηξη» του Internet που ακολούθησε.

                   

Ξεχασμένα και πεταμένα

Μετά την πρώτη δόξα ωστόσο η αίθουσα 3420 πέρασε στην... αφάνεια. Τα «αρχαία» πλέον με την πρόοδο της τεχνολογίας αποσύρθηκαν και ο χώρος μετατράπηκε σε εργαστήριο με μοντέρνο εξοπλισμό για τις επόμενες γενιές φοιτητών. Το 2011 όμως το πανεπιστήμιο ίδρυσε το  Κέντρο Ιντερνετικών Σπουδών Κλάινροκ (Kleinrock Center for Internet Studies) προς τιμήν του καθηγητή. Ο ίδιος ο Λέοναρντ Κλάινροκ ανέλαβε, μαζί με μια ομάδα συνεργατών του, να «αναστήσει» το «δωμάτιο του Internet» ώστε να γίνει η έδρα του νέου κέντρου.

Πέραν του ηλεκτρονικού εξοπλισμού, η αίθουσα αποκαταστάθηκε πλήρως αποκτώντας το ντεκόρ της εποχής με κάθε λεπτομέρεια - η ομάδα των ερευνητών συνέθεσε ακόμη και το ίδιο χρώμα στους τοίχους με βάση παλιές φωτογραφίες. Ετσι σήμερα οι επισκέπτες μπορούν να δουν «ζωντανό» ένα κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας μας. «Πόσες επαναστάσεις ξέρετε που να μπορείτε να δείτε - μέσα σε μερικά μέτρα - από πού ακριβώς ξεκίνησαν;» δηλώνει με υπερηφάνεια ο καθηγητής Κλάινροκ. «Εδώ, σε αυτή τη μηχανή, το Internet ήρθε στη ζωή, είπε τις πρώτες του λέξεις».

Πώς λειτουργεί Ο επιταχυντής στο CERN ; (video)


Παρακολουθήστε το παρακάτω μεταφρασμένο στα Ελληνικά video που εξηγεί με απλά λόγια πώς λειτουργεί ο μεγάλος επιταχυντής αδρονίων του CERN




                    

Ο διακεκριμένος καθηγητής Δημήτρης Νανόπουλος μηλά για τα βαρυτικά κύματα

Ο καθηγητής Δ. Νανόπουλος στο NEWS 247. Εξηγεί τη θεωρία του πληθωρισμού και τα βαρυτικά κύματα. "Καταλαβαίνουμε πως ξεκίνησε το σύμπαν"

Πρόκειται για μία εξαιρετικά ιδιαίτερη στιγμή όταν ένας από τους πιο γνωστούς και παγκοσμίου φήμης καθηγητής φυσικής, ο Δημήτρης Νανόπουλος, εξηγεί τι έχει συμβεί με τη διαστολή του σύμπαντος, τι μάθαμε σχετικά με τη θεωρία του πληθωρισμού, τη Μεγάλη Έκρηξη και τα βαρυτικά κύματα.
Καταλαβαίνει κανείς τη σημασία της επιστημονικής αυτής εξέλιξης όταν ο απολύτως αρμόδιος αναφέρει απλά:
"Πρόκειται για μία πάρα πολύ μεγάλη ανακάλυψη".

 

Κορυφαία ανακάλυψη: εντόπισαν βαρυτικά κύματα από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του σύμπαντος !!!

Οι φήμες που συνόδευαν τη χθεσινή ανακοίνωση του κέντρου αστρονομίας του Χάρβαντ  δεν διαψεύστηκαν, καθώς οι επιστήμονες ανακοίνωσαν μία πολύ σημαντική ανακάλυψη, η οποία εάν δεν υπήρχε η πρόσφατη ανακάλυψη του σωματιδίου Χιγκς, θα ήταν αναμφίβολα η ανακάλυψη του αιώνα.
Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές του πειράματος BICEP2, ανακοίνωσαν την ανίχνευση μίας πόλωσης στο φάσμα της ακτινοβολίας υποβάθρου, η οποία συνεπάγεται την παρουσία βαρυτικών κυμάτων.
Τα βαρυτικά κύματα αποτελούν μία πρόβλεψη της θεωρίας της Γενικής Σχετικότητας και μπορούν να θεωρηθούν ως διαδιδόμενες ρυτιδώσεις στη δομή του χωροχρόνου. Το γεγονός πως η βαρύτητα δεν είναι αρκετά ισχυρή δύναμη, έθετε μέχρι σήμερα ανυπέρβλητα εμπόδια στον εντοπισμό των βαρυτικών κυμάτων.
 http://www.naftemporiki.gr/fu/p/781737/940/940/0x0000000000afcd5a/1/epibebaionetai-i-theoria-tou-kosmologikou-plithorismou.png

Πέρα από μία εντυπωσιακή επιβεβαίωση της θεωρίας του Αϊνστάιν ωστόσο, η σημερινή ανακοίνωση είναι πολύ σημαντική γιατί προσφέρει και μία επιβεβαίωση της θεωρίας του κοσμολογικού πληθωρισμού, μίας ιδέας που εξελίχθηκε τις τελευταίες δεκαετίες ως το κύριο μοντέλο που εξηγεί την εξέλιξη του Σύμπαντος.
Σύμφωνα με τη θεωρία του πληθωρισμού, το Σύμπαν πέρασε μία φάση εκθετικής διαστολής, λίγο μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, εξαιτίας της παρουσίας ενός πεδίου που ονομάζεται inflaton. Αν και εκ πρώτης όψεως παράλογη, η ιδέα αυτή εξηγεί μία σειρά από προβλήματα της κοσμολογίας με έναν κομψό τρόπο, και σήμερα θεωρείται ως η καλύτερη εξήγηση που έχουμε για τη μορφή του Σύμπαντος.
Η ανακάλυψη της συγκεκριμένης πόλωσης στο φάσμα της ακτινοβολίας υποβάθρου, της ακτινοβολίας δηλαδή που συνεχίζει να εκπέμπεται στο Σύμπαν ως απόηχος από τη Μεγάλη Έκρηξη που το δημιούργησε, αποτελεί μία από τις κύριες προβλέψεις του πληθωρισμού, και μία από τις καλύτερες επιβεβαιώσεις τις ισχύος αυτής της θεωρίας.
Πέρα πάντως από τον αρχικό ενθουσιασμό, η επιστημονική κοινότητα τονίζει πως θα χρειαστεί ένα χρονικό διάστημα για να επιβεβαιωθεί η εγκυρότητα της ανακάλυψης. Τα στοιχεία από το πείραμα BICEP2 δόθηκαν στη δημοσιότητα και θα τεθούν σε λεπτομερή έλεγχο στο προσεχές διάστημα.
Eκτός από το πείραμα BICEP2, στοιχεία για την πόλωση στην ακτινοβολία υποβάθρου αναμένεται να δώσει και το ευρωπαϊκό διαστημικό τηλεσκόπιο Planck το ερχόμενο καλοκαίρι, τα οποία ίσως επιβεβαιώσουν την ανακάλυψη.    http://www.elenaera.com/wp-content/uploads/2012/08/blackhole.jpg

Άνθρωπος εναντίον Μηχανής σε αγώνα πινγκ-πονγκ ! (video)

Άνθρωπος εναντίον Μηχανή. Παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια, ίσως τώρα πιο επίκαιρο από ποτέ με το ενδιαφέρον της Google, με το οποίο έχουν ασχοληθεί συγγραφείς, πολιτικοί και ταινίες του Χόλιγουντ πολλές φορές. Στο σημερινό επεισόδιο θα ασχοληθούμε με το απίστευτα γρήγορο KUKA, ένα ρομπότ που αναμετρήθηκε με έναν από τους καλύτερους παίκτες στο πινγκ-πονγκ παγκοσμίως. Ποιός κέρδισε;
Ο Timo Boll, ο Γερμανός αστέρας στο πινγκ-πονγκ, ορίστηκε πρέσβης της εταιρείας KUKA Robotics στην Κίνα. Η συνεργασία τους αποτελεί φόρο τιμής στην αρμονία μεταξύ της ταχύτητας, ακρίβειας και ευελιξίας των βιομηχανικών ρομπότ της KUKA και της ηλεκτρικής και στρατηγικής ικανότητας του Boll στις αναμετρήσεις. Για τον εορτασμό, λοιπόν, αυτής της συνεργασίας δημιουργήθηκε το βίντεο που θα δείτε παρακάτω.





                     

Πως η NSA μεταμφιεζόταν σε Facebook για να παρακολουθεί χιλιάδες υπολογιστές ;

Δυσχεραίνεται ακόμα περισσότερο η θέση της NSA καθώς σήμερα έρχονται στο προσκήνιο λεπτομέρειες για ένα άλλο πρόγραμμα που χρησιμοποιούσε για να κατασκοπεύει χρήστες. Ο λόγος για το TURBINE, ένα πρόγραμμα που μεταμφιεζόταν ως Facebook για να εγκαταστήσει «εμφυτεύματα» ιού στον υπολογιστή σας.
Ο εκτιμώμενος αριθμός των υπολογιστών που έχουν μολύνει αυτά τα «εμφυτεύματα» τοποθετείται μεταξύ 85000 και 100000 σε παγκόσμια βάση. Ο χρήστης χωρίς να γνωρίζει ότι η ιστοσελίδα που επισκεπτόταν δεν ήταν στην πραγματικότητα το Facebook επέτρεπε την εγκατάσταση αυτού του ιού. Έπειτα, οι χάκερς της NSA μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε όλα τα αρχεία του υπολογιστή.
Η Facebook αρνείται, φυσικά, ότι είχε οποιαδήποτε γνώση αυτού του προγράμματος και υποστηρίζει ότι το κόλπο που χρησιμοποίησε η NSA δεν είναι πια εφικτό. Για να δούμε τι άλλο έχει μείνει να έρθει στο φως…

Δεν βρέθηκαν μαύρες τρύπες στο CERN (ακόμη)

Δεν υπάρχουν ίχνη από μαύρες τρύπες στα πειράματα που έχουν γίνει μέχρι σήμερα στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών (CERN), σύμφωνα με την πλέον πρόσφατη έρευνα που επικεντρώθηκε στα δεδομένα του πειράματος ATLAS.
Μετά την ανακάλυψη του σωματιδίου Χιγκς το καλοκαίρι του 2012 και την ολοκλήρωση της πειραματικής επιβεβαίωσης του Καθιερωμένου Προτύπου, της θεωρίας δηλαδή που περιγράφει με εξαιρετική ακρίβεια τις τρεις από τις τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις στο Σύμπαν, οι έρευνες στο  CERN προσανατολίζονται στη μελέτη νέας φυσικής, καθώς παραμένουν πολλά τα αναπάντητα ερωτήματα.
Μεταξύ αυτών είναι η σύνδεση της βαρύτητας με τη κβαντική θεωρία, η ανακάλυψη της φύσης της σκοτεινής ύλης και της σκοτεινής ενέργειας, η ασυμμετρία ύλης αντιύλης κ.ά.
Μία από τις επικρατέστερες προσπάθειες για την επέκταση της περιγραφής των φυσικών νόμων είναι και η θεωρία χορδών, η οποία μεταξύ άλλων επικαλείται την ύπαρξη περισσότερων χωρικών διαστάσεων από τις τρεις που παρατηρούμε γύρω μας.
Σύμφωνα με τη θεωρία χορδών οι «έξτρα» διαστάσεις είναι τυλιγμένες και ζουν σε κλίμακες πολύ μικρότερες από το μέγεθος ενός πρωτονίου, οπότε και δεν γίνονται αντιληπτές στο μακρόκοσμο.
H βαρύτητα είναι μία δύναμη που ελαττώνεται με το τετράγωνο της απόστασης, οπότε η επίδραση των έξτρα διαστάσεων στις βαρυτικές δυνάμεις που λαμβάνουν χώρα στον κόσμο μας είναι πρακτικά μηδαμινή.
Θα περίμενε όμως κανείς πως αποτέλεσμα των έξτρα διαστάσεων θα ήταν η βαρύτητα στις μικρές κλίμακες να είναι μία πολύ πιο ισχυρή δύναμη, αφού θα λαμβάνει χώρα σε περισσότερες διαστάσεις.
Στην περίπτωση αυτή, οι θεωρητικοί υπολογισμοί δείχνουν πως συγκρούσεις σωματιδίων σε ένα επιταχυντή σωματιδίων όπως ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) στο CERN, θα μπορούσαν να παράξουν εφήμερες μαύρες τρύπες, που ονομάζονται κβαντικές μαύρες τρύπες (QBH).
Τα κβαντικά φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα σε αυτές είναι πολύ έντονα, κάτι που τις οδηγεί στη σχεδόν άμεση εξάτμισή τους, η οποία όμως αφήνει πίσω της ίχνη από σωματίδια.
Σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Physical Review Letters, οι ερευνητές αναλύοντας τα δεδομένα του πειράματος ATLAS, τα οποία είχαν παραχθεί από δέσμες σωματιδίων με ενέργεια 8 TeV το 2012, δεν βρήκαν το συνδυασμό ηλεκτρονίου, μιονίου και κουάρκ τα οποία θα υποδείκνυαν την ύπαρξη μαύρης τρύπας.
Αν και η έρευνα αποδείχτηκε άκαρπη, οι ερευνητές προσδιόρισαν το κάτω όριο στη μάζα μιας κβαντικής μαύρης τρύπας στα 5 TeV, κάτι που μπορεί να βοηθήσει στις μελλοντικές έρευνες. Με την επανέναρξη των λειτουργιών του LHC το 2015, η αναζήτηση για τέτοια εξωτικά αντικείμενα θα επανέλθει στο προσκήνιο.

Πόσα megapixels είναι η ανάλυση του ανθρώπινου ματιού; ( video)


O αριθμός των megapixels δεν αρκεί από μόνος του για να κριθεί μια κάμερα καλύτερη από μια άλλη, ωστόσο (και δυστυχώς), ο μέσος καταναλωτής έμαθε να κοιτά πρώτα εκεί. Παρόλα αυτά, όλοι μας γνωρίζουμε ότι καμία κάμερα δεν μπορεί να αιχμαλωτίσει την εικόνα όπως την βλέπει στην πραγματικότητα το ανθρώπινο μάτι (τουλάχιστον μέχρι σήμερα) και τότε τίθεται το ερώτημα: Πόσα megapixels διαθέτει ο αισθητήρας του ανθρώπινου ματιού; Η απάντηση είναι ...576MP, αλλά η ανάλυση της ομάδας Vsauce είναι αρκετά ενδιαφέρουσα!

                     )

Ο καλύτερος τρόπος να μάθεις για το Big Bang μέσα από ένα animation video !


το παρακάτω animation της ομάδας Kurzgesagt είναι ίσως ό,τι πιο εύκολο να παρακολουθήσει κανείς και να μάθει για το Big Bang.


            

Έτσι θα παραγγέλνεις στο μέλλον πίτσα από την Pizza Hut! (video)


Η Pizza Hut προσφέρει τη δυνατότητα να διαμορφώσεις την πίτσα σου όπως θέλεις εδώ και αρκετό καιρό, αλλά στο μέλλον επιθυμεί να παρέχει την ίδια δυνατότητα με έναν πιο εντυπωσιακό τρόπο. Γι’ αυτό συνεργάστηκε με την Chaotic Moon Studios και δημιούργησαν ένα concept για διαδραστικό multitouch τραπέζι όπου οι πελάτες θα σχεδιάζουν την πίτσα τους και θα προσθέτουν τα υλικά της αρεσκείας τους, ενώ αφού τελειώσουν θα μπορούν να πληρώσουν με το smartphone/tablet τους μέσω NFC!



                      

Βρέθηκε το μυστικό του Γιουσέιν Μπολτ ( ; )

 
Ο Γιουσέιν Μπολτ δεν είναι απλώς ο πιο γρήγορος άνθρωπος στον κόσμο. Είναι από μόνος του ένα κοινωνικό φαινόμενο και εσχάτως μια πρώτης τάξεως μελέτη για τους επιστήμονες. Τι τον κάνει τόσο γρήγορο; Ποιο μπορεί να είναι το μυστικό του;




Ερευνητές από τη Μ.Βρετανία έβαλαν στο μικροσκόπιο το σώμα του, το έψαξαν πόντο-πόντο και έβγαλαν ένα συμπέρασμα που φαίνεται να είναι ασφαλές: τα συμμετρικά γόνατά του θα μπορούσαν να είναι μια επαρκής απάντηση.

Οπως δήλωσε ο καθηγητής Τζον Μάνινγκ, του Πανεπιστημίου Northumbria στο Νιουκάστλ, «σε σύγκριση με τους Ευρωπαίους, οι Τζαμαϊκανοί έχουν πιο συμμετρικά πόδια, ιδιαιτέρως στα γόνατα. Αυτό τους κάνει να υπερέχουν στους αγώνες ταχύτητας».

Η συγκεκριμένη μελέτη, για τη συμμετρία των οστών, ξεκίνησε το 1996, συνεχίζεται μέχρι και σήμερα και περιλαμβάνει περίπου 300 παιδιά δημοτικών σχολείων από τις αγροτικές Τζαμάικα, με μέσο όρο ηλικίας τα οκτώ χρόνια.

Οι ερευνητές έχουν μεταβεί στην Τζαμάικα μετρώντας και ξαναμετρώντας τα παιδιά. Από την άλλη η μελέτη τους είναι τόσο ενδελεχής που αναζητούν κι άλλα στοιχεία όπως: επιθετικότητα, θρησκευτικές πεποιθήσεις και εννοείται η φυσική υπεροχή τους στα σπριντ.

Οπως εξηγεί ο κ. Μάνινγκ: «Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μικρές αποκλίσεις από τη συμμετρία σε κάθε χαρακτηριστικό».

Η συμμετρία του σώματος θεωρείται ότι είναι ένα σημάδι της συνολικής γενετικής κατάστασης και της καλής σωματικής ανάπτυξης. Επομένως, έχει συσχετισθεί με ένα ευρύ φάσμα χαρακτηριστικών: από την ταχύτητα και τη φυσική ελκυστικότητα και στα δύο φύλα, έως την παραγωγή σπέρματος στους άνδρες.

Συνεχίσει ο καθηγητής Μάνινγκ: «όσον αφορά το τρέξιμο, βρήκαμε παιδιά με συμμετρικά πόδια από το 1996. Τα αποτελέσματα των ερευνών μας έδειξαν πως τα παιδιά από την Τζαμάικα τρέχουν πιο γρήγορα από τα αντίστοιχα της Μ.Βρετανίας. Νομίζω ότι αυτό μπορεί εν μέρει να εξηγήσει την επιτυχία των Τζαμαϊκανών στο στίβο».

"Ωστόσο , πρέπει να είμαστε σίγουροι για την παρακολούθηση από την εξέταση σε διεθνές επίπεδο σπρίντερ και προσθέτοντας κάποιες γενετικές εξετάσεις . Έτσι , περισσότερα συγκριτικά στοιχεία σχετικά με Καυκάσιους θα βοηθήσει να διευκρινιστεί το ζήτημα WEITERER zu . Σκοπεύουμε να εξετάσουμε μερικά από τα καλύτερα Τζαμάικας αθλητών και αθλητριών στις αρχές του 2014 ", πρόσθεσε .

Μια περαιτέρω ανάλυση των δεδομένων δείχνει πως η μακρινή καταγωγή ανθρώπων της Τζαμάικα, από τη Δυτική Αφρική έχει παίξει το ρόλο της, στη διαμόρφωση των σωμάτων τους.

Ιδιαιτέρως για τον Γιουσέιν Μπολτ οι ερευνητές σημειώνουν: δεν έχει τη σωματική διάπλαση ενός τυπικού σπρίντερ. Είναι πολύ πιο ψηλός και λεπτός από πολλούς προηγούμενους κατόχους παγκόσμιου ρεκόρ.

Πάντως , το ύψος και το μήκος του ποδιού του Μπολτ σημαίνει ότι έχει ένα πολύ μεγάλο άλμα, το οποίο είναι ένα πλεονέκτημα στα μεσαία στάδια του αγώνα, όταν έχει φτάσει η μέγιστη ταχύτητά του - αλλά πρέπει να έχει και τη δύναμη για να διατηρήσει την ταχύτητά του, μέχρι τη γραμμή του τερματισμού .

Οι Τζαμαϊκανοί αθλητές με καταγωγή από τη Δυτική Αφρική καταγωγής έχουν σημαντικά ταχύτερη συστολής των μυϊκών ινών του από τους δρομείς άλλων χωρών.

"Σφηνάκια" νανοτεχνολογίας θεραπεύουν το hangover σε δευτερόλεπτα !

Ο πονοκέφαλος της επόμενης μέρας έχει κάνει πολλούς εξ ημών να μετανιώσουμε για μια βραδιά μεγάλης κατανάλωσης αλκοόλ.



Πλέον, οι πότες μπορούν να συνέλθουν άμεσα χάρη σε μια εφεύρεση επιστημόνων του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασσαχουσσέτης (MIT), η οποία έχει δοκιμαστεί προς το παρόν σε ποντίκια.

Συγκεκριμένα, στο MIT ανέπτυξαν χάπια που περιέχουν ειδικά ένζυμα τα οποία “χωνεύουν” το αλκοόλ και περιορίζουν δραστικά τις συγκεντρώσεις του στον οργανισμό.

Μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες προσπαθούσαν να μετατρέψουν τα ένζυμα σε φαρμακευτικές ουσίες. Η μεγάλη δυσκολία είναι η παραγωγή τυποποιημένων φαρμάκων από ένζυμα σε σταθερά μεγέθη και συγκεντρώσεις.

Τα ένζυμα είναι ένας τύπος πρωτεΐνης που δρουν ως καταλύτες σε βιολογικές διεργασίες. Για παράδειγμα, τα βιολογικά απορρυπαντικά χρησιμοποιούν τα ένζυμα για να διασπάσουν ταχύτερα λίπη και πρωτεΐνες επιτρέποντας το πλύσιμο των ρούχων σε χαμηλότερες θερμοκρασίες με μικρότερη κατανάλωση ενέργειας.

Η νέα μέθοδος κατανάλωσης της αλκοόλης από ένζυμα ίσως μια μέρα οδηγήσει στην παραγωγή φαρμάκων κατά του χανγκόβερ, το οποίο θα θεραπεύεται σε λίγα λεπτά.

Τι γίνεται στο εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας; (video)

Ένα  εκπληκτικό video της NASA για τις μυστηριώδεις μαύρεσ τρύπες και το εσωτερικό τους
                         

                                                             


Και λίγη περισσότερη φυσικη
Μαύρη τρύπα είναι μια συγκέντρωση μάζας σημαντικά μεγάλης ώστε η δύναμη της βαρύτητας να μην επιτρέπει σε οτιδήποτε να ξεφεύγει από αυτή, παρά μόνο μέσω κβαντικής συμπεριφοράς. Το βαρυτικό πεδίο είναι τόσο δυνατό, ώστε η ταχύτητα διαφυγής κοντά του ξεπερνά την ταχύτητα του φωτός. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ότι τίποτα, ούτε καν το φως, δεν μπορεί να ξεφύγει από τη βαρύτητα της μαύρης τρύπας, εξ ου και η λέξη «μαύρη». Ο όρος μαύρη τρύπα (black hole) είναι ευρύτατα διαδεδομένος και επινοήθηκε το 1967 από τον Αμερικανό αστρονόμο και θεωρητικό φυσικό Τζον Γουίλερ (John Wheeler). Δεν αναφέρεται σε τρύπα με τη συνήθη έννοια (οπή), αλλά σε μια περιοχή του χώρου, από την οποία τίποτα δεν μπορεί να επιστρέψει.
Μία «μαύρη τρύπα» είναι το σημείο εκείνο του διαστήματος, όπου κάποτε υπήρχε ο πυρήνας ενός γιγάντιου άστρου, ένας πυρήνας που περιείχε περισσότερα υλικά από δυόμισι ηλιακές μάζες και ο οποίος στην τελική φάση της εξέλιξης του άστρου έχασε την πάλη του ενάντια στη βαρύτητα, με αποτέλεσμα τα υλικά του να καταρρεύσουν και να συμπιεστούν περισσότερο ακόμα και από τα υλικά ενός αστέρα νετρονίων.
Αν μπορούσαμε να συμπιέσουμε τη Γη μας ολόκληρη στο μέγεθος ενός κερασιού, θα την είχαμε μετατρέψει σε μία «μαύρη τρύπα». Παρομοίως, αν συμπυκνώναμε τον Ήλιο σε μια ακτίνα τριών χιλιομέτρων (στα 4 εκατομμυριοστά του τωρινού του μεγέθους), θα είχε μετατραπεί σε μαύρη τρύπα. Φυσικά, δεν υπάρχει καμία γνωστή διαδικασία που θα μπορούσε να μετατρέψει τη Γη ή ακόμα και τον Ήλιο, σε «μαύρη τρύπα».

Τα φυτά «όντως γνωρίζουν από κβαντομηχανική» !

Πώς μπορούν τα φυτά να αξιοποιούν το 95% της λιακάδας που απορροφούν στα φύλλα τους, ενώ τα φωτοβολταϊκά συστήματα περιορίζονται γύρω στο 20%; Νέα μελέτη στο Science προσφέρει στήριξη σε μια φαινομενικά τρελή ιδέα, σύμφωνα με την οποία η φωτοσύνθεση αξιοποιεί κβαντικά φαινόμενα.
Η λειτουργία της φωτοσύνθεσης επιτρέπει στα φυτά να χρησιμοποιούν ηλιακή ενέργεια για να διασπούν μόρια νερού σε υδρογόνο και οξυγόνο. Σε επόμενη φάση, το υδρογόνο που προκύπτει συνδυάζεται με διοξείδιο του άνθρακα για να παραχθούν τελικά σάκχαρα, τα οποία περιέχουν χημική ενέργεια.
Η τελευταία μελέτη εστιάζεται στα λεγόμενα κέντρα αντίδρασης των φυτών: συμπλέγματα που περιέχουν χλωροφύλλη και πρωτεΐνες και αναλαμβάνουν να συλλέγουν την ηλιακή ενέργεια.
Προηγούμενες έρευνες (όπως για παράδειγμα αυτή) είχαν δώσει ενδείξεις ότι οι πρωτεΐνες που συλλέγουν το φως εκδηλώνουν ένα φαινόμενο που ονομάζεται «κβαντική συνοχή». Αυτό σημαίνει ότι η ενέργεια του φωτός δεν ακολουθεί μια προδιαγεγραμμένη πορεία όταν περνά μέσα από τις φωτοευαίσθητες πρωτεΐνες. Αντίθετα, δείχνει να ακολουθεί όλες τις δυνατές διαδρομές ταυτόχρονα και να «διαλέγει» τελικά την πιο αποδοτική.
Αυτή είναι όμως μια θεωρία που δεν έχει αποδειχθεί στα φυτά, δεδομένα ότι κβαντικά φαινόμενα τέτοιου είδους παρατηρούνται συνήθως σε συνθήκες εργαστηρίου και σε συνθήκες χαμηλής πίεσης και θερμοκρασίας.
Αυτή τη φορά, οι ερευνητές παρουσιάζουν τις σαφέστερες ως σήμερα ενδείξεις για την εμφάνιση πραγματικής κβαντικής συνοχής σε ζωντανούς οργανισμούς -κυανοβακτήρια που φωτοσυνθέτουν όπως τα φυτά.
Η ομάδα του Νικ βαν Χουλστ στο Ινστιτούτο Φωτονικών Επιστημών της Ισπανίας βομβάρδισε πρωτεΐνες των κέντρων αντίδρασης με παλμούς ακτινοβολίας λέιζερ. Δεδομένου ότι η διαδικασία μεταφοράς ενέργειας σε αυτές τις πρωτεΐνες είναι εξαιρετικά γρήγορη, το λέιζερ του πειράματος έπρεπε να είναι αντίστοιχα γρήγορο: κάθε παλμός διαρκούσε λίγα femtosecond. Ένα femtosecond ισούται με ένα τετράκις εκατομμυριοστό του δευτερολέπτου, το χρόνο που χρειάζεται το φως για να διανύσει απόσταση ενός χιλιοστού του χιλιοστού.
Στέλνοντας συνεχώς τέτοιους παλμούς, οι ερευνητές κατάφεραν να απαθανατίσουν «στιγμιότυπα» από τη διαδικασία μεταφοράς ενέργειας, τα οποία δείχνουν ότι η κβαντική συνοχή αξιοποιείται κατά τη μεταφορά της ηλιακής ενέργειας κατά μήκος των φωτοευαίσθητων μορίων.
Το φαινόμενο της συνοχής σχετίζεται με τη λεγόμενη «υπέρθεση», την ιδιότητα των φωτονίων ή άλλων σωματιδίων να ακολουθούν πολλές διαδρομές ταυτόχρονα ή να βρίσκονται σε δύο σημεία ταυτόχρονα.
Στην κβαντική φυσική, το φωτόνιο και οποιοδήποτε άλλο σωματίδιο συμπεριφέρεται ταυτόχρονα ως σωματίδιο και ως κύμα. Κάθε φωτόνιο που πέφτει στις φωτοευαίσθητες πρωτεΐνες μπορεί έτσι να θεωρηθεί ως κύμα (ή, ακριβέστερα, ως κυματομορφή) που ακολουθεί ταυτόχρονα όλες τις πιθανές διαδρομές, και τελικά διαλέγει μία από αυτές -την πιο αποδοτική.
Το εντυπωσιακό εύρημα του πειράματος είναι ότι η ενέργεια των φωτονίων δεν διαλέγει πάντα την ίδια τελική διαδρομή. Αντίθετα, βρέθηκε να ακολουθεί διαφορετικό μονοπάτι ακόμα και σε μόρια πρωτεϊνών με πανομοιότυπη χημική σύσταση. Επιπλέον, τα μονοπάτια των φωτονίων βρέθηκαν να αλλάζουν όταν αλλάζουν και οι περιβαλλοντικές συνθήκες (θερμοκρασία κλπ), εξασφαλίζοντας πάντα τη μέγιστη δυνατή απόδοση.
Οι ερευνητές προτείνουν μάλιστα την υπόθεση ότι το κβαντικό φαινόμενο της συνοχής αξιοποιείται από τα φυτά προκειμένου να προσαρμόζεται η φωτοσύνθεση στις απότομες μεταβολές του περιβάλλοντος.
Είναι μια θεωρία που μένει να αποδειχτεί, σίγουρα όμως η μελέτη ενισχύει την άποψη ότι τα βιολογικά συστήματα γνωρίζουν από κβαντομηχανική -μια ιδέα που τα τελευταία χρόνια αποκαλείται «κβαντική βιολογία».

Νανογεννήτρια τροφοδοτεί το κινητό από τις δονήσεις του αυτοκινήτου !

Στο μέλλον θα μπορείτε να φορτίζετε το κινητό σας την ώρα που οδηγείτε, απλά και μόνο αφήνοντάς το δίπλα σας. Αν και η εκμετάλλευση της κινητικής ενέργειας ή η ασύρματη φόρτιση συσκευών δεν είναι νέες ιδέες, ένα σπογγώδες υλικό που ανέπτυξαν επιστήμονες από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα τις βάζει σε ένα ελκυστικό «πακέτο».
Η συσκευή βασίζεται στο φθοριούχο πολυβινυλιδένιο ή PVDF, ένα διαδεδομένο πιεζοηλεκτρικό υλικό ικανό να μετατρέπει τη μηχανική ενέργεια σε ηλεκτρική ενέργεια. Οι ερευνητές πέρασαν μια λεπτή μεμβράνη PVDF από επεξεργασία με νανοσωματίδια οξειδίου του ψευδαργύρου, τα οποία στη συνέχεια αφαίρεσαν με αποτέλεσμα να μείνουν πίσω στην ταινία μικροσκοπικοί, συνδεδεμένοι μεταξύ τους πόροι.
Σκοπός τους ήταν να προσδώσουν στο - υπό κανονικές συνθήκες άκαμπτο - PVDF χαρακτηριστικά σπόγγου, επιτρέποντας στην ταινία να κάμπτεται και να παράγει ενέργεια ακόμη και με σχεδόν ανεπαίσθητες δονήσεις. «Όσο πιο απαλό είναι το υλικό, τόσο πιο ευαίσθητο είναι στις μικρές δονήσεις», εξηγούν οι επιστήμονες, οι οποίοι δημοσιεύουν τα αποτελέσματά τους στην επιθεώρηση Advanced Energy Materials.
Στο τελικό στάδιο της ανάπτυξης, οι ερευνητές τοποθέτησαν την ταινία ανάμεσα σε δύο «φύλλα» ηλεκτροδίων, χωρίς όμως το τελικό προϊόν να έχει απαγορευτικό πάχος ή να χάσει σε ευκαμψία. Όπως επισημαίνουν μάλιστα, η υφή και η ποιότητά του το καθιστούν ικανό να προσαρμόζεται όχι μόνο σε επίπεδες, αλλά και σε ανώμαλες επιφάνειες, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπινου δέρματος. Παράλληλα, οι ίδιοι δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο παραγωγής της συσκευής σε μεγαλύτερα μεγέθη, ώστε να αξιοποιηθεί ακόμη και σε βιομηχανική κλίμακα.
«Ευελπιστούμε ότι αυτή η εξέλιξη θα μπορούσε να αποτελέσει μια νέα λύση για τη δημιουργία προσωπικών ηλεκτρονικών συσκευών που αυτοφορτίζονται», δήλωσε ο Σουντόνγκ Γουάνγκ, επίκουρος καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν-Μάντισον, μέλος της ερευνητικής ομάδας που ανέπτυξε την τεχνολογία. «Εξίσου σημαντικό είναι το σχέδιο της συσκευής, γιατί με την ανάπτυξή της ανοίγει ο δρόμος για θήκες που φορτίζουν κινητά τηλέφωνα ή για αυτοφορτιζόμενα συστήματα αισθητήρων.»

Κβαντική σταγόνα Dropleton: Ένα νέο υποατομικό σωματίδιο !


Φυσικοί στη Γερμανία και τις ΗΠΑ ανακάλυψαν ένα νέο «εξωτικό» υποατομικό σωματίδιο, που ονόμασαν «κβαντική σταγόνα» (dropleton).
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Στίβεν Κάντιφ του Ινστιτούτου JILA (κοινού ερευνητικού κέντρου του πανεπιστημίου του Κολοράντο και του Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων & Τεχνολογίας των ΗΠΑ και τον Μακίλο Κίρα του πανεπιστημίου του Μάρμπουργκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ και το «New Scientist», ανακοίνωσαν ότι το σωματίδιο συμπεριφέρεται λίγο σαν υγρή σταγόνα (εξ ου και το όνομά του).
Στην πραγματικότητα, η κβαντική σταγόνα συνιστά ένα οιονεί σωματίδιο, καθώς αποτελεί αμάλγαμα μικρότερων σωματιδίων, πέντε ηλεκτρονίων και πέντε «οπών» («οπή» είναι μια θέση όπου θα μπορούσε να ανιχνευθεί ένα ηλεκτρόνιο, αλλά αυτό δεν βρίσκεται εκεί - περιέργως η «οπή» θεωρείται ένα είδος σωματιδίου).
Η ανακάλυψη μπορεί μελλοντικά να φανεί χρήσιμη στη νανοτεχνολογία, π.χ. στον φωτισμό LED ή στον σχεδιασμό νέων οπτοηλεκτρονικών συσκευών, όπως λέιζερ ημιαγωγών που χρησιμοποιούνται στα blu-ray players και στις τηλεπικοινωνίες.
Η μικροσκοπική «σταγόνα» έκανε ένα φευγαλέο πέρασμα στα πειράματα των ερευνητών (εκπομπή πολύ γρήγορου λέιζερ 100 εκατ. παλμών ανά δευτερόλεπτο πάνω σε ημιαγωγό γαλλίου - αρσενιδίου), καθώς εμφανίστηκε για μόλις 25 τρισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου, αρκετά όμως στους φυσικούς για να κάνουν περαιτέρω έρευνες σχετικά με την αλληλεπίδραση του φωτός και της ύλης.
Τα τελευταία χρόνια οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει διάφορα οιονεί σωματίδια, που τους έχουν δώσει εξωτικά ονόματα (λεβιτόνια, ορμπιτόνια, εξιτόνια, ρυτιδόνια κ.α.). Σε αυτόν τον συνεχώς διευρυνόμενο κατάλογο έρχεται να προστεθεί και η κβαντική σταγόνα (ή dropleton). Το κάθε ένα από αυτά τα σωματίδια αποτελείται από επί μέρους σωματίδια, αλλά συμπεριφέρεται μέσα σε ένα στερεό υλικό (όπως ο ημιαγωγός) σαν να είναι ένα ενιαίο θεμελιώδες υποατομικό σωματίδιο.